Stephano ‘Pakittow’ Biervliet mocht Santoboma gisteravond verlaten. Hij werd bij de ingang opgewacht door familie, vrienden en leden van de media. Er is ruim drie uren gewacht op Biervliet, die uiteindelijk rond 20.00 uur naar buiten kwam. Buiten het cellenhuis werd de Surinaamse vlag door zijn moeder om hem heen gedrapeerd, waarna hij de media te woord heeft gestaan.
Biervliet is nog steeds strijdvaardig. “Den saka a prijs?”, vroeg Pakittow meteen na zijn vrijlating. Zolang de verhoogde prijzen van brandstof, nutsvoorzieningen en winkelprijzen niet zijn teruggebracht, gaat hij blijven strijden.
Zijn aanhouding en tien dagen opgesloten zitten, gaat hem niet afschrikken noch hem weerhouden om actie te voeren. Terwijl hij dat zei, stond zijn moeder trots naar haar zoon te kijken. Ze benadrukte dat ze achter hem staat en hem altijd zal ondersteunen, want hij vecht voor het volk.
Hij gaat tijd doorbrengen met zijn familie. Dat is het eerste dat hij zal doen. Hierna gaat hij de mensen betalen die diensten hebben geleverd en hij moet ook vier nieuwe banden aanschaffen voor de truck waarop de militairen hebben geschoten. Hij vraagt zich af als zijn SRD 15.000 en 400 euro nog in zijn tas is, die op de bewuste ‘donkere’ vrijdag in de soundtruck was. “Hebben we te maken met militairen en politieagenten die ons moeten beschermen en stiekem ook stelen?” vraagt hij.
Pakittow blijft bij zijn verklaring dat hij bedreigd is en gewapende mannen hebben hem voorgehouden dat ze de truckchauffeur en bijrijder zouden doodschieten. “Als iemand een uitspraak doet dat ze hun dood gaan schieten, dan ga ik alles doen”, zegt de activist. Het gevolg is dat de mannen nog in leven zijn.
Pakittow zegt dat hij te allen tijden goed is behandeld door de politieagenten van post Geyersvlijt en Santoboma. Hij wenst alle ondernemers die verliezen hebben geleden op 17 februari kracht toe.
Het was nooit de bedoeling dat de zaken zo uit de hand moesten lopen dat er plunderingen en diefstal hebben plaatsgevonden. Als activist heeft hij altijd vreedzame protesten georganiseerd. Het protesteren is altijd bedoeld om een signaal te geven aan de leiding van het land, in deze gaat het om de president en vicepresident.