De klimaatconferentie, COP 28, die in Dubai wordt gehouden staat voor de deur. President Chan Santokhi sprak in zijn toespraak tot de 78e Algemene Vergadering van de Verenigde Naties zijn bezorgdheid uit en noemde het betreurenswaardig om toe te geven dat de wereld, ondanks enige inspanningen, nog steeds ver verwijderd is van het bereiken van het vereiste emissieniveau, om onomkeerbare schade aan ons mondiale milieu en onze samenleving te voorkomen.
Terwijl Suriname momenteel te kampen heeft met uitzonderlijk hoge temperaturen, resulterend in uitdagingen met betrekking tot de beschikbaarheid van drinkwater, worden de gebieden in het binnenland in toenemende mate overstroomd door hevige regenval, en worden kustgebieden bedreigd door de stijging van de zeespiegel.
“Als gevolg hiervan zijn de mensen die in afgelegen delen van ons uitgestrekte binnenland wonen verstoken van werk, onderwijs en basisvoorzieningen, en wordt de voedselzekerheid bedreigd”, zegt de president.
Als één van de enige drie koolstof-negatieve landen blijft Suriname toegewijd en blijft het zijn rol spelen in het beschermen van de planeet door middel van nationale acties, maar ook door het aangaan van strategische internationale publieke en private partnerschappen die zullen bijdragen aan de resterende koolstofuitstoot. Negatief voor nu en voor de toekomst, benadrukt Santokhi.
“We kunnen niet in minder dan twee maanden naar Dubai gaan en dezelfde analyses, dezelfde verhalen, hetzelfde beleid, dezelfde toespraken met nobele doelstellingen, dezelfde beloften horen… en daarna gebeurt er niets. Het duurt te lang om de vereiste beslissingen te nemen die een betekenisvolle impact zullen hebben en onze levensomstandigheden zullen verbeteren.”
President Santokhi zegt dat we gemakkelijker toegang nodig hebben tot klimaatfinanciering om mitigatie- en aanpassingsbeleid te kunnen implementeren. We moeten het gesprek voeren over verlies en schade, aldus de president.
“We moeten ons aansluiten bij de inspanningen die oproepen tot het compenseren van landen met hoge bebossing voor de zogenaamde ‘verwijderingskredieten’, aangezien deze landen zonder compensatie als koolstofputten voor de hele wereld hebben gefunctioneerd.”
Santokhi: “Velen van ons hebben de urgente en alomvattende hervorming van de internationale financiële architectuur als de voornaamste kritieke kwestie aan de orde gesteld om de economische, financiële en ecologische uitdagingen aan te pakken waarmee de ontwikkelingslanden worden geconfronteerd. Een integraal onderdeel van dit hervormingsproces moet het bespreken van nieuwe manieren zijn om landen te classificeren. We moeten allemaal bijdragen aan de voorgestelde Multidimensional Vulnerability Index.”
