Drie verdachten, namelijk Rafael L. (19 jaar), Arijan ‘Loni’ S. (19 jaar) en Etienne ‘Podo’ S. (20 jaar), zijn door de kantonrechter veroordeeld voor een gewelddadige beroving van een pompbediende bij servicestation Hamburg in Groningen in het district Saramacca. Rafael, Loni en Podo beraamden samen het plan om een bewaker bij een zandput te beroven, maar dit mislukte omdat de bewaker niet alleen was.
Vervolgens begaven de verdachten zich naar de woning van Podo, waar Rafael sprak over ‘een andere missie’, verwijzend naar het beroven van de pompbediende. Rafael wist dat er slechts één medewerker aanwezig was bij het servicestation. Het werd afgesproken dat Rafael samen met het minderjarige broertje van Podo zich op de bromfiets naar het benzinestation zou begeven.
Onderweg kregen ze bandenpech, waarna Podo en Loni hulp aanboden. Besloten werd dat Loni verder zou gaan met Rafael naar het servicestation. Bij het servicestation werd er getankt, maar weigerden ze daarna te betalen. Rafael greep de verkoopster van achteren vast en drukte haar mond dicht, terwijl Loni met een houwer in zijn hand riep: “Tapu a sma mofo, a no musu man bari.”
Vervolgens brachten ze de vrouw naar de winkel, waar Loni een telefoon zag en hiermee op de glazen toonbank sloeg, waardoor deze brak. Rafael haalde SRD 36.000 uit de broekzakken van de verkoopster, waarna ze vertrokken.
Rafael werd door de politie geïdentificeerd via camerabeelden en werd vervolgens opgespoord en aangehouden. Op basis van zijn verklaringen en aanwijzingen werden ook Loni, Podo en het broertje van Podo aangehouden en in voorlopige hechtenis genomen.
Het broertje van Podo en Loni legden bij de politie een volledige verklaring af. Podo had de leiding over de beroving en verdeelde het geld onderling. Rafael, Loni en het broertje ontvingen elk SRD 1000 van Podo, terwijl hij de rest voor zichzelf hield om een auto te kopen.
Rafael probeerde tijdens de zitting de kantonrechter ervan te overtuigen dat Podo niets wist van de beroving en dat hij vrijgelaten moest worden. Podo maakte eerst gebruik van zijn zwijgrecht bij de politie, maar ontkende op de zitting elke betrokkenheid bij de beroving. Desondanks achtte de officier van justitie diefstal met geweld bewezen en eiste een gevangenisstraf van drie jaar onvoorwaardelijk met aftrek voor elke verdachte.
In zijn laatste woord gaf Loni toe dat hij zich door stoerheid heeft laten leiden door zijn vrienden, in de hoop indruk te maken op meisjes. Rafael vroeg om de mogelijkheid om het gestolen geld terug te betalen, met daar bovenop een extra bedrag, en Podo wilde naar huis om voor zijn gezin te zorgen.
De kantonrechter achtte voldoende bewijs aanwezig, ondanks de ontkenning van Podo, en veroordeelde hem conform de eis tot drie jaar gevangenisstraf met aftrek. Loni werd vanwege zijn jeugdige leeftijd, goede proceshouding en spijtbetuiging veroordeeld tot 2 jaar en 6 maanden gevangenisstraf onvoorwaardelijk met aftrek, en Rafael tot 2 jaar en 8 maanden gevangenisstraf onvoorwaardelijk met aftrek.
