Verschillende marrons- en inheemse organisaties hebben gisteren in de vroege ochtend, een plengoffer gebracht aan ‘Gron – en mama fu watra’ bij de Platte Brug. De reden voor dit ritueel is om de voorouders te laten weten dat de staat de rechten van de marrons en de tribale volkeren niet wil erkennen. Voorzitter van de stichting ‘Go anga fesi fu busikondee’, Moenique Simon, geeft aan in een gesprek met Suriname Herald dat het nu tijd is om de strijd anders te voeren.
“Wi o go tak nanga a mama fu doti en nanga a mama fu watra mik den jepie wie nanga den tirie mang fu a kondre Sranan,” merkt Simon op. Zij is van mening dat de marrons en de tribale volkeren alleen op deze manier hulp zullen vinden om erkend te worden door de staat.
“Het is ons te veel, we kunnen niet meer. We gaan aan onze voorouders vertellen dat de grond waarvoor ze hebben gestreden, niet wordt overgedragen aan de volgende generatie, zodat zij daar niet in vrede kunnen leven,” vervolgt Simon.
“We gaan op een unieke manier deze strijd voeren om erkend te worden door de staat als tribale en inheemse gemeenschappen. Alleen al het feit dat deze mensen de tribale en de Inheemse gemeenschappen niet willen erkennen, laat zien waar de staat mee bezig is.”
Ondanks dat er ook marrons zijn die deel uitmaken van de regering, worden de rechten van de marrons geschonden. “Er zijn traditionele marrons en ontwortelde marrons. In de regering zitten er ontwortelde marrons, die hun tradities, kennis en waarden zijn verloren. Deze marrons behoren nu tot de koloniale overheid van toen, die de tot slaafgemaakten op een bepaalde manier behandelden, en nu precies hetzelfde doen met hun eigen binnenlandse bewoners,” legt Simon uit.
Simon vindt het erg dat er onlangs duizenden hectaren grond zijn uitgegeven in het district Coronie. “Ik had mijn mede-marrons en inheemsen opgeroepen om zich te verenigen en dit niet te negeren, maar vandaag de dag is het hen ook overkomen en we weten nog steeds niet hoeveel grond er in andere districten is uitgegeven door het ministerie van Grond, Bosbeleid en Bosbeheer,” voegt Simon eraan toe.
Ze zegt verder dat wanneer bepaalde onderwerpen worden besproken, het persoonlijk wordt opgevat terwijl dat niet zo is. “Ik spreek over wat er gebeurt, omdat als marrons kun je niet de regering steunen en meewerken aan bepaalde wetten die de regering de gelegenheid bieden om verhogingen te krijgen, dan wordt er niet gekeken naar het traditionele gezag. Onze voorouders hebben jarenlang in het oerwoud gewoond en dan komt er een toevallige regering die alles afpakt van de bewoners. Er wordt gewoon geplunderd in de woongebieden van de mensen,” merkt Simon op.
Ze vraagt zich af waarom er niet wordt gewerkt aan goede gezondheidszorg en onderwijs in het binnenland. Suriname is meerdere malen veroordeeld door het Inter-Amerikaanse Hof voor het schenden van de rechten van de mens.
