Bij de oprichting van de Nationale Milieu Autoriteit (NMA) signaleert assembleelid Stephen Tsang (NDP) constructies die mogelijk corruptie in de hand kunnen werken. Bij de behandeling van de wijziging van de Milieuraamwet betoogt Tsang dat, als het milieubeleid eenduidig moet zijn, dit niet onder één specifiek ministerie mag vallen. Volgens hem moet het milieubeleid alle ministeries doorkruisen.
In het parlement stelde de volksvertegenwoordiger dat het milieubeleid onder een onafhankelijk instituut dient te vallen en niet politiek beĂŻnvloed moet worden. Hij herhaalde dat dit de kern was van de oorspronkelijke wet en dat juist deze wetswijziging die essentie zou schaden ten gunste van politieke belangen.
“Ik blijf erbij, deze wetswijziging is erop gericht om het ministerie van Ruimtelijke Ordening en Milieu bestaansrecht te verlenen, om zo een coalitiepartner tevreden te stellen. Als het beleid toch onder ROM valt,” suggereerde hij, “laat de minister dan een milieubeleidsplan opstellen en de NMA dit plan bij wet als leidraad laten gebruiken,” aldus de volksvertegenwoordiger.
Een andere kwestie die volgens Tsang ook voor problemen kan zorgen, is het feit dat de minister geen bezwaar lijkt te hebben tegen het aanwijzen van een rechtspersoon door de bewindsman zelf om het milieufonds te beheren. “Een private stichting is ook een rechtspersoon. Gaan we een openbaar miljoenenfonds onderbrengen bij een private stichting, waarbij afhankelijk van hun statuten geen mogelijkheid is om transparantie of verantwoording af te dwingen?” vroeg de NDP’er zich af. Gelden van de staat zouden dus in beheer kunnen komen bij een niet-transparante private rechtspersoon, wat volgens Tsang nooit de intentie kan zijn.
Verder worden er nieuwe milieubelastingen geĂŻntroduceerd waarvan de vorm, hoogte en andere details volledig onbekend zijn. “Het zijn vaag omschreven belastingen,” stelt de parlementariĂ«r. Voor elke nieuwe belasting moet de regering naar De Nationale Assemblee (DNA) komen voor goedkeuring. “Maar wat hier staat, is in feite een blanco cheque voor de overheid om naar eigen inzicht een reeks van milieubelastingen op te leggen,” suggereert Tsang.
Hij is niet tegen een milieubelasting of verwijderingsbijdrage, maar de beperkingen waarbinnen die mag worden opgelegd, en de hoogte ervan, moeten duidelijk in een wet zijn vastgelegd. Dit is weer zo’n algemene delegatiebepaling waarover hij zijn wenkbrauwen fronst.
“De Nationale Assemblee moet de samenleving beschermen. Dit maakt het mogelijk om het heffen van nieuwe milieubelastingen over te laten aan een willekeurige regering, wat niet kan,” aldus de NDP’er. Ook zullen boetegelden vastgesteld worden door de autoriteit. “De boetegelden mogen niet naar de NMA gaan. De boetegelden moeten juist naar de staat,” stelt hij.
Volgens artikel 44 lid 1 bepaalt de NMA de overtreding, stelt de hoogte van de boete vast en zorgt voor de handhaving en inning waarbij het geld naar haarzelf gaat. “Dit betekent dat de NMA de overtreding mag vaststellen, vervolgens de straf bepaalt en ook mag opleggen, om daarna de boete te innen voor eigen gebruik. Dit is zeer gevaarlijk,” vindt Tsang. Hij kijkt uit naar de verdere antwoorden van ROM-minister Marciano Dasai.