Sommige mensen staan er niet voldoende bij stil van al het gebeurde in het leven. Wanneer we terugblikken op de maand juli, midden van het jaar, is de media nationaal en internationaal nog nooit zo heftig geweest met zoveel trieste nieuwsberichten.
Het neergehaalde MH17 Maleische passagiersvliegtuig dat vanuit Schiphol vertrok naar eindbestemming Kuala Lumpur met 298 inzittenden heeft wereldwijd de aandacht getrokken. Niemand heeft de ramp overleefd.
Ook in Suriname met een kleine samenleving is het nog steeds het gesprek van de dag. Nederlanders van Surinaamse afkomst zijn slachtoffer geworden van dit zinloos geweld. De beelden op het nieuws spraken zoveel boekdelen dat onderzoek ongetwijfeld noodzakelijk is.
Daarnaast vallen er nog steeds doden in de Gazastrook door de politieke strijd tussen de Palestijnen en de Israëliërs. Ondanks een wapenstilstand die is uitgeroepen door de Verenigde Naties mocht het toch niet baten. In Palestina is het dodenaantal binnen twee weken gestegen van 700 naar 800 honderd mensen, voornamelijk vrouwen en kinderen. Het aantal slachtoffers is inmiddels rond de 100.000 mensen waarvan de meesten burgers zijn.
In Suriname zijn er in de afgelopen weken ook veel slachtoffers gevallen van zinloos geweld. Wat opmerkelijk is dat men snel geneigd is om problemen op te lossen met geweld in plaats van om in dialoog te treden. Het lijkt wel alsof men de wet in eigen hand neemt.
De veiligheid van de burgers moet worden aangescherpt en worden gewaarborgd. In de media hebben we diverse gevallen van zinloos en brut geweld jegens kinderen en vrouwen kunnen waarnemen.
Ondanks het feit dat er een campagne wordt gevoerd om een halt toe te roepen aan geweld tegen vrouwen en kinderen, wordt dit met een korreltje zout genomen.
De vraag die gesteld wordt wereldwijd is wie verantwoordelijk is voor het zinloos geweld? Een ieder is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen acties, maar ook wij als mens zijnde kunnen bijdragen om geweld te voorkomen in plaats van geweld te gebruiken.
Wat ook opmerkelijk is dat de wapendragers hun verantwoordelijkheid horen te kennen. In een maand tijd zijn er al zeker meer dan negen schietincidenten, waarbij onschuldige mensen om het leven zijn gekomen. Ook wetsdienaren die het land dienen om de burgers te beschermen riskeren hun leven.
Onze beste maatjes, de politie zowel man als vrouw zijn zelfs slachtoffer geworden van zinloos geweld. Helaas heeft de agente het leven ter plekke gelaten in een prive sfeer en de agent die het heeft overleefd op het werk.
Elke vorm van geweld is ongewenst en het blijft ons bezighouden. Geweld stopt niet vanzelf. Wij als waardige burgers van Suriname kunnen wel een steentje bijdragen om te leren elkaar lief te hebben, te accepteren en te respecteren.
Natuurlijk moet men het verdienen door eerst te zaaien en dan te oogsten. Elk dode is een te veel.
In gebed en in gedachten gedenk ik alle slachtoffers van elke vorm van geweld.
Vandaag, 28 juli, staat in het teken van Ied-Ul-Fitr. Een bezinningsvolle maand voor ons allen om te beseffen wat rondom ons heen gebeurd, lering eruit te trekken en het kwade met het goede te bestrijden, is mijn boodschap aan de totale Surinaamse gemeenschap.
Assembleelid Noreen Cheung (NDP)