Als een hond vals is dan krijgt hij een spuitje, als een mens in de normale maatschappij die niet gerelateerd is aan enige vorm van politiek, krijgt hij of zij een berisping of wordt zelfs aangeklaagd voor smaad en laster. Als een columnist eerlijk zijn mening geeft, wordt hij door 50% afgeslacht en door 50% de hemel in geprezen, lang leven de vrije pen, Russisch roulette met 1 kogel, of in casinotermen alles op zwart of rood. Maar in een casino heb je ook de nul die de kleur groen heeft. Groen is doorrijden in het verkeer en dat is precies de kleur die politici dragen, althans daar lijkt het op.
De heer of mevrouw uit de politiek krijgt vaak of bijna altijd te horen, doe het voortaan niet meer. Wat is het verschil dan? Hebben politici ander bloed, behoren zij tot de Übermensch? Zonder dat ik hiermee bedoel dat ik voor oranje, groen, rood, paars, geel etc. ben. Ik ben objectief en mag mijn stem door mijn Nederlands paspoort niet uitbrengen, maar vraag me wel af waarom sommige dingen zomaar gebeuren of worden weggewuifd of sterker nog, dat ze doen alsof ze gek zijn. Kortom, dat ze denken dat iedere uitspraak met de daarbij horende woorden, volledig zijn toegestaan. Het verschil tussen kwetsende woorden of gewone woorden, zien ze door hun blindheid niet meer. Ze zijn dusdanig euforisch gestemd dat het bijna lijkt op een manie. Het gevaar hiervan is, dat de samenleving niet meer weet wat wel en wat niet is toegestaan en dan bedoel ik wettelijk is toegestaan.
Laten we als voorbeeld de zaak Santokhi-Bouterse nemen, deze is immers het meest actueel, maar ook omdat deze aartsrivalen juist het voorbeeld zouden moeten geven.
Waarom zal de heer Santokhi zich verdedigen voor zijn uitspraken, terwijl hij ze zelf heeft gedaan en die ook zijn gehoord door vele mensen en hij zelfs de mogelijkheid heeft om vrij te worden gesproken van smaad of laster. Oh, u bent zeker voor paars, hoor ik u nu al zeggen. Nee, maar of je nou voor oranje of paars bent, is hier totaal niet aan de orde. Hij heeft het gezegd PUNT UIT. Zou de gewone burger deze kans ook krijgen? Stelt u zich eens voor dat u zegt of plaatst op bijvoorbeeld Facebook, dat uw buurman een drugsbaron is en dat hij de veroorzaker is van alle drugsellende in Suriname. Als dit een leugen is, dan gaat uw buurman geheel terecht naar de politie. Dit valt immers onder smaad en laster en is 100% strafbaar. U zult dan ook deze zaak niet gaan winnen, omdat er bewijs van is dat u dit heeft gezegd. Dit hoort de heer Santohki toch zeker te weten als voormalig minister van Justitie en Politie en dit weet hij, want hij weet het bewijs te verzamelen waarmee hij de heer Bouterse mee gaat aanklagen. In mijn ogen ben je dan niet objectief.
Staan politici dan echt boven de wet? Dan zeg ik ten aanzien van de feiten volmondig JA. Wat nog gekker is, is dat de mensen die tot de categorie van de buurman behoren, vaak volkomen gelijk krijgen van de medemens. Maar nu dat Bouterse een aanklacht doet voor smaad en laster jegens Santokhi vinden de mensen en zeker die een oranje hart bezitten het ineens schandalig. Is dit nou vreemd of zijn dat soort mensen meelopers en hebben ze overal een mening over zolang dit maar in hun belang is. Het gaat namelijk om het overtreden van een wet. Waarom bestaat er anders een wet? Is dit niet vreemd? Door deze actie leven we in een maatschappij, die in mijn ogen bestaat uit mensen die boven alles (denken te) staan. Want eerst had je God, daarna kwam Jezus en toen vele jaren later de politici, die immers onschendbaarheid hebben en alles mogen, zelfs als er 100% bewijs is. Sorry, maar zeg gewoon JA, ik heb dat gezegd of gedaan en pak die uitspraak van de rechter gewoon. Want dan geef je het allerbeste voorbeeld en dat is wat men van de heren of dames uit de politiek toch wel mag verwachten?
Tot donderdag.
Albert König