Sinds het aantreden van de huidige regering, ontpopt minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (BIBIS) zich als een superminister die bijkans over alle zaken gaat. Wij hebben hem eerder in een column bestempeld tot minister van ‘Alle Zaken’. Op onze Facebookpagina hebben wij hem niet zelden ‘King Albert’ genoemd.
| ADVERTENTIE |
  |
Onlangs deed onze Albert de Grote uitspraken op een persconferentie, inzake de aanstaande reshuffling van ministers. Hij deelde mee dat er binnenkort ministers gerushuffeld zullen worden. Het getuigt niet van collegialiteit naar andere ministers toe, dat een collega-minister meedeelt dat er ministers gereshuffeld zullen worden. Dit, terwijl hij onderdeel is van het ministersteam.
Op basis van de geopenbaarde mededeling erkent Ramdin dat hij zich als minister van BIBIS verheven voelt boven alle andere zestien ministers. Hij doet tevens overkomen dat hij als minister niet gereshuffeld zal worden en dat hij ook daarvan op de hoogte is. Het komt ook als zodanig over dat hij weet welke van zijn collega’s gereshuffeld zullen worden. De indruk is ontstaan dat Ramdin bemoeienis heeft gehad met de positie van zijn overige collega-ministers.
Ramdin verliest uit het oog dat er met argusogen gekeken wordt naar hem binnen de VHP, dus niet alleen binnen het ministersteam. Hij heeft nimmer publiekelijk een VHP-trui aangetrokken, hij heeft nimmer campagne gevoerd voor de VHP, maar is patsboem minister geworden en ook nog minister van ‘Alle Zaken’. Sterker nog, uit het niets kwam hij plotseling tevoorschijn en hij had bemoeienis met wie wel of geen minister werd namens de VHP. Dit is de gedachtegang tot in de top van de VHP.
Staatsrechtelijke onzuiverheid
Het behoeft geen nadere uitleg dat het benoemen en ontslaan van ministers, het prerogatief is van de president. Dat wil zeggen dat de president het alleenrecht heeft om ministers te benoemen of te ontslaan. Uitspraken over het benoemen of ontslaan van ministers kunnen dan ook uitsluitend door de president gedaan worden, niet door een minister. King Albert is eigenlijk op de stoel van de president gaan zitten met zijn gedane uitspraken over reshuffling van zijn collega-ministers. Het is een staatsrechtelijke onzuiverheid dat een minister uitspraken doet over een aanstaande reshuffling van ministers.
Onlangs namen wij kennis van een bericht op de Facebookpagina van president Chan Santokhi, waarbij meegedeeld wordt dat de zoveelste commissie ingesteld wordt door de president. Dit keer een commissie voor het vastleggen van uitgevoerde zaken tijdens twee jaar regering-Santokhi. Onze verbazing werd groter toen wij constateerden dat in deze commissie de minister van ‘Alle Zaken’ zitting heeft; dan hebben wij het over minister Ramdin.
Nu een commissie benoemd is voor het vastleggen van uitgevoerde zaken binnen twee jaar regering-Santokhi, verdient het ook aanbeveling om een commissie in te stellen om vast te leggen welke zaken niet uitgevoerd zijn binnen twee jaar regering-Santokhi. Voorbeelden: er is geen één sopropo geëxporteerd naar Nederland binnen twee jaar regering-Santokhi. Er is geen één daadwerkelijke investeerder binnengehaald binnen twee jaar regering-Santokhi, enzovoorts. Noot: Tot nu toe hebben wij alleen gehoord over diverse investeerders, maar een daadwerkelijke aanvang met de investeringen hebben wij nog niet gezien. Nog een commissie erbij, wat maakt het nou uit. Het is een regering van duizend commissies.
In bestuurlijk opzicht maakt Santokhi een grote blunder door geruime tijd vóór de reshuffling via zijn ministerie van Alle Zaken kenbaar te laten maken dat er gereshuffeld zal worden, zonder daarbij aan te geven om welke ministers het gaat. Zolang de reshuffling geen feit is, kun je geen zaken doen met de ministers, want je weet niet of die minister over enkele dagen nog aanzit. Tot die tijd blijven personen, ondernemingen, instanties in binnen- en buitenland, die zaken doen met de ministeries, in het ongewisse. Er is een soort vacuüm ontstaan. Indien je gaat reshuffelen, dien je dat zo snel mogelijk te doen, nadat het bekend is geworden dat er gereshuffeld zal worden. Goed bestuurlijk fatsoen vereist dat.
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier
