De Surinaamse bromtji djari is mooi, maar helaas weten niet alle politieke partijen, die te waarderen. De VHP heeft dat getoond in haar family and friends benoemingenbeleid. Na het lezen van de artikelen: Selectieve bemesting in de Surinaamse ‘bromtji djari’ en Stef Blok “failed state” door Islamitische telescoop, kom ik tot de conclusie dat de schrijver de wortel van het probleem niet begrijpt, of bewust negeert. Ik zal uitgebreid hierop ingaan.
Ik ben het eens met de schrijver, wanneer die zegt, dat het eten van roti door creolen, het huwelijk tussen een javaanse en een boslandcreool en een synagoge naast een moskee, in feite absoluut niets hoeft te zeggen over hoe Surinamers over Surinamers onderling denken en achter elkanders rug handelen. Alleen is dat niet de wortel van het probleem.
Mijns inziens hebben wij in Suriname een etnisch integratieprobleem. Bevolkingsgroepen hebben niet voldoende geleerd, dat we samen met elkaar moeten werken aan de ontwikkeling van Suriname. De wortel van het probleem is begonnen, toen de ex-kolonisator onze voorouders uit Afrika, Java, India etc. naar Suriname heeft gebracht. Wij zijn in hokjes opgedeeld en het is ons nooit geleerd om in harmonie met elkaar te leven. Het is een bewuste keuze geweest van de ex-kolonisator.
Quote Lou Lichtveld: “Dat zuilensysteem van de immigranten om ze apart te houden, dat is in den beginne vrij natuurlijk ontstaan. Maar dat is dus eigenlijk onder invloed van Colijn zijn visie op de koloniën, die daar dus die gouverneur Kielstra naartoe gestuurd heeft, heel sterk bevorderd. Willens en wetens, ik wil bijna zeggen moedwillig. Dit is waarschijnlijk gedaan uit de visie van verdeel en heers. En ook, omdat deze mensen volledig Indonesisch georiënteerd waren, die het toen voor het zeggen kregen. En vanuit het Indonesische systeem in Suriname gedacht hebben. Als we die verschillende bevolkingsgroepen apart houden, en zoveel mogelijk bevorderen dat ze hun eigen cultuur vasthouden. Dan is de zaak beter bestuurbaar. Zonder erbij te bedenken, dat daar een volk moest ontstaan. Dat deze mensen blijvers waren”.
Aanhangers van de VHP zien het bezoek van president Chan Santokhi aan Nederland als een historisch moment. Terwijl het een dieptepunt is in de geschiedenis van Suriname. Na 45 jaar hebben we nog steeds niet geleerd, dat de ex-kolonisator verantwoordelijk is voor de emotionele schade onder Surinamers. De emotionele schade, die ertoe heeft geleid, dat wij tot de dag van vandaag nog niet in staat zijn om Suriname te ontwikkelen. Wanneer Stef blok Suriname een failed state noemt, dan moet hij zich diep schamen, omdat het zijn land is, die daarvoor verantwoordelijk is.
Het buitenland laat politici tegen elkaar uitspelen, en president Santokhi laat dat toe, dat hij wordt gebruikt als speelbal. Ik breng in herinnering, dat de presentator van BNR bewust de woorden van Santokhi heeft verdraaid. De presentator zei, dat Bouterse uitgeleverd zal worden door Santokhi, terwijl dit niet waar is. Ook de televisiepresentator van Nieuwsuur, die aangaf dat Santokhi gratie zal verlenen aan Bouterse, terwijl dit ook niet is gezegd.
De opstelling van Santokhi tegenover Nederland is eentje, waarbij, de president heeft getoond geen respect te hebben voor de soevereiniteit van Suriname. In 2010 heeft het volk via de democratische weg Desi Bouterse gekozen tot president van Suriname. Vervolgens weigert Nederland om Bouterse te feliciteren. Hetzelfde gedrag vertoont Nederland ook weer naar vicepresident Ronnie Brunswijk, en president Santokhi laat dat gewoon toe. Wij kunnen, en mogen het niet toestaan, dat het buitenland ons verdeeld houdt. Het bezoek van Santokhi aan Nederland noem ik een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Suriname.
De VHP, PL en ABOP zijn allemaal etnische politieke partijen. De oproep van Brunswijk, dat de Afro-Surinamers zich moeten bundelen vind ik een normale zaak. Het is te vergelijken met een gezin. Ouders (Brunswijk) dienen hun kinderen (Afro-Surinamers) te leren om in harmonie met elkaar te leven, zodat zij daarna ook in harmonie kunnen leven met andere kinderen (bevolkingsgroepen). De NDP heeft sinds 25 februari 1980 gewerkt aan de eenheid onder Surinamers. Dit is onderdeel van het dekolonisatieproces. De huidige machthebbers hebben het volk regelmatig misleid, waardoor dat proces ook regelmatig is onderbroken. De NDP heeft bewezen een echte bromtji djari te zijn en geen enkele andere politieke partij heeft dat nog kunnen evenaren.
Riyaz Akhtar